Voorbereiding:

Neem de tijd om de tekening te bekijken van de lemniscaat. Wat zie je hier en wat herken je hier? Wat is nieuw voor je?

We gaan nu een oefening doen waarbij je leert te werken met de lemniscaat van trauma-sensitieve mindfulness. Dat gaat zo:

Stel vast welke ‘moeilijkheid’ je wilt onderzoeken. Schrijf één kernachtige zin op die de moeilijkheid omschrijft: een stresszin. Stel je voor dat je het stresslevel van de stresszin kunt meten op een schaal van 0 tot 10. 10 is maximale stress, 0 is geen stress. Op welk cijfer zit je nu?

Nodig jezelf nu uit met de aandacht naar het lichaam te gaan. Merk de zwaarte in het lijf op, de adem, de ruimte rondom het lichaam (dit zijn drie manieren om ons brein in de veilige modus te brengen). Neem hier een paar minuten de tijd voor.

Onderzoek nu waar er een veilig, aangenaam, warm of levendig gebied is in het lichaam. Een gebied dat okay voelt. Neem de tijd om dit gebied te beschrijven en blijf bij iedere ontdekking 3-5 ademhalingen lang stilstaan. Zo kan zich blijvende neuronale structuur van welzijn in de hersenen ontwikkelen. Dit wordt de ‘veilige haven’ of de ‘oase’ als we onszelf dadelijk uitnodigen om de stress te onderzoeken.

Vraag jezelf nu af of je een uitdaging aan wil gaan of nog wat langer stil wil staan bij de veilige plek in het lichaam. Als je klaar bent  voor een uitdaging, kun je verder.

Lees de zin, die de moeilijkheid omschrijft hardop aan jezelf voor. Nodig jezelf hierbij uit om niet over de stresszin na te denken, maar alleen aandacht te schenken aan de lichaamsreactie n.a.v. de stresszin. Wees je bewust dat je hierbij zelf kan besluiten welk gevoel op de voorgrond mag zijn: de stressplek of de veilige plek. Nodig jezelf uit, om het proces zo gemakkelijk mogelijk te laten verlopen. Mocht het direct waarnemen van de stressreactie en de erbij horende stressplek te veel worden, kan jij altijd terug keren naar de veilige plek.

Je leert nu te navigeren tussen veilige plek en stressplek. Dat kan op twee manieren:

1. Je rust in de veilige plek met je aandacht en maakt dan een kort uitstapje naar de stressplek, waarna je meteen weer terug keert naar de veilige plek.
2. Je nodigt jezelf uit om vanuit panoramisch bewustzijn beide plekken vanuit een gemakkelijke afstand waar te nemen.

Onderzoek op deze manier verder,  zowel in de stressplek, als in de veilige plek. Ook de ruimte van panoramisch bewustzijn kan hierbij een rol spelen. Hoe is het om vanuit overzicht beide plekken waar te nemen? Wat komt er aan het licht? Hoe veranderen de lichaamsplekken en de gevoelens en gewaarwordingen in de plekken?  Schenk hier ruim aandacht aan.

Bewaak dat er op elk moment in het heen en weer navigeren een basis van veiligheid ervaren wordt. Wordt het proces zwaar, veeleisend of teveel gun je zelf dan om uit te rusten in je veilige plek of vanuit panoramisch overzicht.
Het proces mag licht gaan, hard werken en doorzetten is hier niet helpend. Licht werken en een kleine behoedzame stap zetten is dit echter wel.

Je kunt erop rekenen, dat op die manier de stressvolle gevoelens in het lichaam afnemen en op den duur zelfs zullen verdwijnen.  Als je de indruk hebt dat dit proces enigszins gevorderd is, kun je afsluiten.

Herhaal als afsluiting nog eens de stresszin en kijk hoe nu het stresslevel is op de schaal van 0 tot 10. Als het stresslevel gedaald is en niet hoger dan 2 is, dan wordt de oorspronkelijke moeilijkheid niet meer als problematisch beleefd. In je brein is de stressgedachte nu vrij van de stressvolle emotionele en lichamelijke reactie.