Blog 10 in de serie Mindfulness in Relaties
Een van de grootste uitdagingen in onze relaties is het omgaan met een mens die niet goed in zijn vel zit. De ander is misschien boos, niet goed afgestemd, bejegend ons grof of wil niet meer met ons praten. We hebben wellicht onterechte kritiek, veroordeling of onbegrip te verwerken. Het is een hoge kunst om dan niet in de stress te schieten. De verleiding is groot om ook zelf verontwaardigd en defensief te reageren of ons beledigd terug te trekken. Samen komen we op die manier in een negatieve spiraal.
Hoe kunnen we deze negatieve spiraal doorbreken? En is het mogelijk om dit een halt toe te roepen? Is het zelfs mogelijk samen in een ‘positieve spiraal’ te komen?
Het antwoord is ‘Ja’. Maar hiervoor moeten we eerst goed leren begrijpen waarom het zo gemakkelijk de verkeerde kant opgaat.
De brandmelder in onze hersenen
De reden hiervan is dat een deel van ons brein heel gemakkelijk in de onveilige modus terecht komt, zodra we iets als sociaal afwijzend ervaren. Ons emotionele brein – het limbische systeem – reageert. De amygdalae zijn hierbij bepalend. Het zijn twee kleine amandelvormige onderdelen binnen het limbische systeem die de functie hebben gevaar te detecteren. Het zijn een soort brandmelders in onze hersenen. De amygdalae maken hierbij geen onderscheid tussen fysieke levensbedreiging of sociale onveiligheid. Het gevolg is dat we een relatief eenvoudig meningsverschil onbewust als levensbedreigend ervaren.
Verstandig reageren
We kunnen dan wel bedenken, “…ach, de ander heeft misschien slecht geslapen”, maar intussen klopt ons hart nog steeds razendsnel en kunnen we het niet nalaten innerlijk te mopperen. Door onze hogere functies in ons brein kunnen we weliswaar onze stressreacties tijdelijk onderdrukken, maar onze instinctieve grondtoon zorgt ervoor dat we geruststellende redeneringen of goede argumenten niet kunnen ‘voelen’.
Als ‘verstandige’ en ‘rationele’ mensen willen we dit graag ontkennen. We denken de baas te zijn over onze emoties. Maar onze instincten vormen nu eenmaal onze diepste laag in onze hersenen. Onze instincten zullen daarom onze meer verfijnde functies van de neocortex en de prefrontale cortex altijd in wezenlijke mate beïnvloeden.
Wat te doen?
De eerste stap is natuurlijk erkennen dat het zo werkt. De tweede stap is de amygdalae weer in de veilige modus te zetten. Dat is makkelijker dan je zou denken. We kunnen immers met behulp van onze mindfulness vaardigheden het instinctieve brein snel en eenvoudig weer ‘resetten’. Hoe gaat dat precies in zijn werk?
Vier manieren om ons brein in de veilige modus te zetten
Een van de gemakkelijkste manieren om gevoelens van veiligheid bij onszelf op te wekken is het ervaren van zwaarte in ons lichaam. Bij het waarnemen van zwaarte en stabiliteit ontstaan er prettige en veilige gevoelens. De amygdalae worden hierdoor gekalmeerd en van hieruit de hersenstam.
Daarnaast is het verlengen en verdiepen van onze adem een van de meest eenvoudige manieren om te kalmeren en veiligheid bij onszelf op te wekken. Dit wordt o.a. in de hersenen gereguleerd door de insula. Via de insula zijn we gevoelig voor de adempatronen van onszelf en anderen. Is onze ademhaling lang en diep dan wordt dit als veilig geïnterpreteerd en kunnen de amygdalae kalmeren.
Ons limbisch systeem blijkt ook te ontspannen als we ons richten op het waarnemen van ruimte. Onze ruimtelijke oriëntatie is in het brein verbonden met de hippocampus. Door simpelweg aandacht te schenken aan de ruimte voor, achter, links, rechts, boven en onder ons signaleert de hippocampus aan de amygdalae dat het veilig is en nemen gevoelens van stress af.
Tenslotte worden we uitgenodigd aan een vriend of geliefde te denken, waarbij wij ons gezien en geborgen voelen. Hier speelt een deel van de prefrontale cortex – de orbitofrontale cortex – een cruciale rol. De orbitofrontale cortex is diep verbonden met de oer-interactie van mens tot mens. Is de interactie veilig en warm? Dan gaan de amygdalae op veilig en ontspant onze hersenstam.
Kort samengevat:
Voel de zwaarte in je lichaam.
Geef aandacht aan je adem.
Merk op dat er ruimte is om je heen.
En denk aan een persoon die een glimlach op je gezicht weet te toveren.
Nu ben je goed voorbereid om in contact met een moeilijk persoon een ongemakkelijke boodschap te ontvangen én met veerkracht en creativiteit hierop te reageren.
Klinkt dit te simpel?
Met de volgende oefening kun je zelf toetsen of het ook voor jou klopt!
Oefening: een moeilijke boodschap ontvangen vanuit veerkracht
Ga samen met een oefenpartner bij elkaar zitten. Neem de tijd om een prettige en veilige positie t.o.v. elkaar te vinden.
Denk nu aan een oordeel, klacht of verwijt, dat je van iemand onlangs hebt gekregen of dat je vreest van iemand te krijgen.
Jouw oefenpartner noteert dit en vraagt je om toestemming het oordeel, de klacht of het verwijt uit te spreken. Als voorbeeld nemen we hier de klacht: ‘Waarom moet jij altijd zo moeilijk doen?’
Nadat jij toestemming hebt gegeven spreekt de oefenpartner de klacht uit, het liefst met een intonatie en lichaamshouding, die bij de klacht past. ‘Waarom moet jij altijd zo moeilijk doen?’
Jij voelt nu wat dit met je doet. Neem hier alle tijd voor en wees specifiek.
Hoe reageert je lichaam op deze ongemakkelijke boodschap?
Zijn er bepaalde lichaamsgebieden die daarbij opvallen?
Wat doet de klacht met je stemming?
Welke gedachten horen hier bij?
Hoe neem je de ander waar?
Hoe ervaar je jezelf?
Hoe ervaar je de relationele ruimte?
Als laatste bedenk je nu wat je vanuit je gewoontepatroon zou antwoorden en spreekt dit uit.
Ook de oefenpartner merkt op wat het uitspreken van de klacht met haar doet.
Wat gebeurt er in het lichaam?
Hoe ervaart de oefenpartner de relatie met jou?
Wat zou zij vanuit deze energie communiceren?
Nu ga je met je aandacht naar de boven beschreven 4 stappen om je brein op veilig te zetten. Het is genoeg om er 1 tot 2 minuten aan te besteden.
Zodra je hiermee klaar bent geef je de oefenpartner opnieuw toestemming dezelfde vervelende boodschap te herhalen.
Als je nu dezelfde klacht hoort, wat gebeurt er dan? Neem de tijd om dit waar te nemen en spreek je waarnemingen uit.
Hoe voelt het nu in je lijf?
Hoe reageert je stemming nu?
Welke gedachte komt er nu bij je op?
Hoe neem je de ander waar?
Hoe jezelf?
Hoe voelt jullie gezamenlijke ruimte?
Wat zou je nu zeggen of antwoorden?
Wat is het verschil tussen de eerste keer en deze keer?
Ook je oefenpartner neemt waar wat er met haar gebeurt, onderzoekt hoe de relatie voelt en bedenkt wat hij zou zeggen.
Wat ontdekken jullie samen?
Het mooie is, dat we met deze oefening de hele zaak omdraaien. Niet de ander neemt ons mee in een negatieve communicatie-spiraal. Nee, wij nemen de ander mee door onszelf in de veilig modus te zetten. De spiegelneuronen van de ander zullen dit opmerken – en dat kan helemaal onbewust zijn – en de kans op ontspanning bij de ander neemt hierdoor toe. Onze relationele ruimte wordt weer sensitief en creatief. Onze oren gaan weer open en we ervaren opnieuw ruimte, die echt contact mogelijk maakt.
Nieuwsgierig naar blog 11 in de serie Mindfulness in Relaties? Lees dan hier de blog Mindfulness en de koning, de krijger en de wijze.
De Academie voor Open Bewustzijn verzorgt sinds 2010 opleidingen, workshops en trainingen op het gebied van mindfulness en communicatie. We zetten ons in voor vredesonderwijs en maatschappelijke vernieuwing in allerlei vormen. Klik hier en lees meer over ons aanbod.