Is het mogelijke mindful te blijven terwijl we actief in de wereld staan, de ander ontmoeten en ons werk doen?
We weten allemaal dat dit moeilijk is. Na de meditatie raken we ons bewustzijn van open, vriendelijke en niet oordelende aandacht dikwijls binnen no-time kwijt. Misschien hebben we in meditatie diepe inzichten en verheven gevoelens. Maar onze meditatieve inzichten verdwijnen vaak in een mum van tijd in het contact met familie, collega’s, vrienden en buren.

Toch kunnen we mindfulness leren gebruiken om ons dagelijkse leven met al zijn sociale interacties te onderzoeken. En meer dan dat. Mindfulness kan een bijdrage worden om onze relaties veilig te verkennen en bovendien te laten floreren. Het is dan wél zaak ons meditatief bewustzijn te trainen terwijl we in relatie zijn. Daarvoor is de stille zitmeditatie niet meer voldoende.

Hoe gaat dat in zijn werk? Dat is heel eenvoudig: we leren gebruik te maken van onze mindfulness vaardigheden terwijl we naar een ander luisteren, terwijl we mindful spreken en terwijl we met aandacht samenwerken en uitwisselen. Deze stap lijkt misschien niet zo groot, maar hier gebeurt een kleine revolutie! Want we zijn gewend relaties te beschouwen als een terrein waarin we óf iets kunnen halen óf iets moeten afweren. We zien relaties als geluksbrengers of als probleemveroorzakers. Als we nu mindfulness in onze relaties brengen, dan draaien we de hele zaak om. We worden namelijk uitgenodigd de werking die een ander op ons heeft in onszelf te onderzoeken. De ander is voor ons niet meer en niet minder dan een spiegel waarin we kunnen herkennen wat er in ons gebeurt terwijl we de ander ontmoeten. Waar we mee te maken hebben is niet iets daarbuiten, maar iets ín onszelf!

De neurowetenschap laat ons weten, dat dit precies is wat er in ons brein gebeurt, als we een ander ontmoeten. Door spiegelneuronen zijn we in staat de ander in onszelf waar te nemen en te voelen. Het gebeurt niet ergens daarbuiten. Het gebeurt in ons eigen brein en autonome zenuwstelsel. En hetzelfde gebeurt natuurlijk ook bij de ander. Er bestaan in die zin dus geen ‘geluksbrengers’ of ‘probleemveroorzakers’. Er bestaan alleen neuronale patronen in onszelf die we in het geval van een ‘geluksbrenger’ als aangenaam en veilig ervaren en in het geval van ‘probleemveroorzaker’ als moeilijk, ongemakkelijk of onveilig.

Nu is onze training in mindfulness een zegen. We zijn immers getraind om veilige en onveilige waarnemingen in onszelf op te merken én op te vangen. Het enige verschil is dat we welbewust opmerken wat voor een impact de aanwezigheid van de ander op ons heeft en daarbij de impact niet te beschouwen als iets van ‘daarbuiten’, van de ander. We leren op te merken dat het een staat van zijn is in ons eigen systeem, dat we liefdevol, open en niet-oordelend waar kunnen nemen en op kunnen vangen.

Als we met mindfulness onze sociale interacties willen leren kennen en onderzoeken, dan is het zaak met een eenvoudige en veilige eerste stap te beginnen. Zoek hiervoor een oefenpartner die net als jij nieuwsgierig is naar deze verkenning en start dan met de volgende oefening: